“Levenskunst is zoveel mogelijk in contact zijn met je eigen innerlijke kracht.”
Ik leefde een prachtig leven, met een heerlijk gezin, een mooi huis in een groene en fijne omgeving en was directeur-bestuurder van een grote vrijwillige coaching organisatie van kwetsbare tieners die ik zelf had opgericht, nadat ik in Amerika had geleerd hoe effectief en professioneel dat kon. Daarvoor had ik met veel drive een snelle carrière in de zakelijke uitgeverijwereld gehad.
Ik dacht alles te hebben wat ik mij altijd gewenst had, toch klopte het niet en knaagde er onderhuids van alles. Desondanks bleef ik doorgaan, alle ballen in de lucht houdend totdat ik echt niet meer kon en werd stilgezet op alle fronten in mijn leven.
Vanuit die stilstand ging mijn intuïtie-kraantje langzaam open en ik voelde dat ik mij weer mocht gaan verbinden met de schoonheid van het leven zoals in de natuur en in de kunsten. Ook begon ik voorzichtig anders naar mijn leven te kijken en mijzelf nieuwe vragen te stellen zoals waarom ik opeens energieën kon zien en voelen, en maar liefst drie hoogsensitieve kinderen (HSP) had.
wie ben ik?
wat heeft het mij gebracht?
Ik kon opeens ervaren dat we één geheel vormen en dat alles er al is. Ik mocht wakker gaan worden uit de droom die ons leven is en mij weer gaan verbinden met mijn belangrijkste bron van creatiekracht, die in mijzelf.
Wij zitten nooit ‘vast’, dit denken we alleen maar. Wij creëren onze wereld door alles waar we in geloven. Onze wereld is een grote spiegel die je je opties laat zien. Ik leer nu om de liefdevolle observator van mijn leven te worden. Ben je verbonden met je innerlijke kracht, dan kun je andere keuzes gaan maken. Voor mij is levenskunst het mij zoveel mogelijk verbinden met deze kracht. Als ik deze voel dan heb ik vertrouwen en kan alles aan in het leven.
Ik had veel vanuit mijn hoofd geleefd, vanuit dat wat moest, verstandig was of vanuit een gevoel van verantwoordelijkheid voor anderen. Door de inzichten hierover en het verwerken ervan, kom ik door vallen en opstaan, steeds dichter bij wie ik ben en voelt het leven al zoveel mooier. Nu openen zich hele andere deuren, zonder dat ik daar iets voor hoef te doen. Mijn leven voelt nu eindelijk aan alsof het van mij is en dat voelt zoveel rijker.
wie ben ik?
Ik leefde een prachtig leven, met een heerlijk gezin, een mooi huis in een groene en fijne omgeving en was directeur-bestuurder van een grote vrijwillige coaching organisatie van kwetsbare tieners die ik zelf had opgericht, nadat ik in Amerika had geleerd hoe effectief en professioneel dat kon. Daarvoor had ik met veel drive een snelle carrière in de zakelijke uitgeverijwereld gehad.
Ik dacht alles te hebben wat ik mij altijd gewenst had, toch klopte het niet en knaagde er onderhuids van alles. Desondanks bleef ik doorgaan, alle ballen in de lucht houdend totdat ik echt niet meer kon en werd stilgezet op alle fronten in mijn leven.
Vanuit die stilstand ging mijn intuïtie-kraantje langzaam open en ik voelde dat ik mij weer mocht gaan verbinden met de schoonheid van het leven zoals in de natuur en in de kunsten. Ook begon ik voorzichtig anders naar mijn leven te kijken en mijzelf nieuwe vragen te stellen zoals waarom ik opeens energieën kon zien en voelen, en maar liefst drie hoogsensitieve kinderen (HSP) had.
wat heeft het mij gebracht?
Ik kon opeens ervaren dat we één geheel vormen en dat alles er al is. Ik mocht wakker gaan worden uit de droom die ik zelf ben en mij weer gaan verbinden met mijn belangrijkste bron van creatiekracht, die in mijzelf.
Wij zitten nooit ‘vast’, dit denken we alleen maar. Wij creëren onze wereld door alles waar we in geloven. Onze wereld is een grote spiegel die je je opties laat zien. Ik leer nu om de liefdevolle observator van mijn leven te worden. Ben je verbonden met je innerlijke kracht, dan kun je andere keuzes gaan maken. Voor mij is levenskunst het mij zoveel mogelijk verbinden met deze kracht. Als ik deze voel dan heb ik vertrouwen en kan alles aan in het leven.
Ik had veel vanuit mijn hoofd geleefd, vanuit dat wat moest, verstandig was of vanuit een gevoel van verantwoordelijkheid voor anderen. Door de inzichten hierover en het verwerken ervan, kom ik door vallen en opstaan, steeds dichter bij wie ik ben en voelt het leven al zoveel mooier. Nu openen zich hele andere deuren, zonder dat ik daar iets voor hoef te doen. Mijn leven voelt nu eindelijk aan alsof het van mij is en dat voelt zoveel rijker.